patagonie

In Patagonië was het tot 22.30 uur licht. Gisteravond fietste ik voor het eerst in maanden in het donker. Dat is wennen!

Deel deze pagina met anderen

7 reacties op “patagonie”

  1. Rob Sweebe

    Ja, lijkt me een vreemde belevenis, die opnieuw op je afkomt.
    Dagelijks fiets ik van mijn werk naar huis. Een boerenweggetje ca 8 km zonder straatverlichting, door de rivierklei (rioolachtige geur), aardedonker in de winteravond. Geen sterveling.
    Straks wordt het rond die tijd elke week weer iets lichter, de natuur bottelt uit. Ik ken elk gat in het wegdek, maar dan ZIE ik ze ook.
    Die dingen ga je op de fiets beter leren beleven!!
    Iets wat we allebei op onze eigen manier proberen uit te dragen.
    Groet, Rob/Nijmegen.

  2. Rob Sweebe

    Ik ken dat gevoel, ja.

    Zeker na zo’n pittige tocht door Patagonie, met allerlei ontbering en de meest primitieve omstandigheden, ga je dingen relativeren in jouw eigen (luxe) woonomgeving.
    Mijn zoon Edo en ik hebben onlangs ook het huis uitgebaggerd. Oude, peperdure dokaspullen, interessante kapot gelezen boeken: met een zucht en een snik naar het grof vuil.

    Hoofd leegmaken, tassen met beschimmelde broodbrokken schoonmaken, fietsje verzorgen.

    Plaats maken voor nieuwe indrukken, nieuwe werelden!

    Tot spoedig ziens,
    Groet Rob/Nijmegen

  3. Rob Sweebe

    PS
    Geef tzt eventuele tekstcorrecties op voor mijn site. Trekking>Friends.
    Ik hoor wel.
    Grt. Rob/Nijmegen

  4. Bob

    Hé Eric, welkom terug in ons koude en donkere kikkerlandje. Ik heb wel regelmatig aan jullie moeten denken en het is vast weer een prachtige ervaring die je hebt opgedaan. Ik ben ook nog alle weekenden doorgegaan op de fiets om tochten te maken. Die kou is toch eigenlijk maar niks, vooral het feit dat je vanwege de kou niet even op een lekker plekje kunt gaan zitten of liggen om te genieten van de natuur, dat is minder leuk. Ik ben heel benieuwd naar jullie belevenissen.

    De warme groeten,

    Bob ten Have

  5. Rob Sweebe

    Hi Eric en Bob,

    Come on, Bob!!
    Tikkie fris, beetje koud weer trainig, sprak de geweldenaar (ik!) die voor het eerst ‘echte’ koud weer trainingen doet deze winter?!
    Goede kleding en je hebt nergens last van. Je kunt je geen ergere kouwkleum voorstellen dan ik.

    Mijn woorden van hierboven zijn nog maar net neergesabeld of ik maak daarnet een rotsmak met m’n fietsie in die snertduisternis, in die smerige rot bevroren Betuwe-klei. Ik kan m’n ene schouder nauwelijks meer bewegen.

    Opkrabbelen maar weer en verder.
    Mijn beste vriend (amateurfotograaf) was zo blij als een kind.
    Ik heb hem vanavond mijn oude Hasselblad-, Rollei- en Canon F1 sets gegeven voor zijn collectie in de vitrine.
    Mijn hele leven de kost mee verdiend. Nu is er digi…

    Dat doet goed!
    Leeg maken, opruimen.
    Mijn schouder en knie, zal zo wel snel genezen zijn!
    En die kou, ach….

    Bedankt voor de uitnodiging Eric, ff kijken of het te plooien valt. Ook kom ik naar de beurs.

    Groet Rob.