Deze ochtend wilde
ik zoals alle
doordeweekse dagen mijn zoontje naar school brengen. Ik doe dat met veel plezier op de fiets.
Mijn zoon is van de leeftijd dat hij op een zitje op de bovenbuis zit. Heel gezellig.
Helaas stond mijn fiets niet in het fietsenrek, waar ik hem gisteren had neergezet.
Nu was er al eerder een zadel, stuur of lamp van mijn fiets gestolen, maar niet een hele fiets.
Waarom kunnen mensen niet van andermans spullen afblijven?
Is het een gevolg van de crisis dat er ineens weer meer fietsen worden gestolen?
In 1993 kocht ik een Gazelle Accent als stadsfiets. Hij werd uitgerust met een AXA ringslot en ik kocht er later een duur ABUS Granit Extra Classe beugelslot bij. Daarmee zette ik hem vast aan het hek langs de Amstel tegenover mijn huis. Bijna twintig jaar ging dit goed. Elke morgen stond mijn fiets er, tot zondagmorgen, twee weken geleden. Alleen mijn slot hing, enigszins beschadigd maar weer gesloten, aan de railing, mijn trouwe fiets was weg.
Toen realiseerde ik me dat dat dure slot me al die jaren een vals gevoel van veiligheid had gegeven. Googlen op merknaam leverde een aantal YouTube filmpjes, waar inventieve ‘hackers’ demonstreerden hoe ze zo’n slot binnen een paar minuten – zonder beschadiging – konden openmaken. Elk jaar komen slotenfabrikanten met nieuwe modellen die even veiligheid lijken te bieden. Dus, net als bij computerbeveiliging, je zou eigenlijk elk jaar het meest recente slot moeten kopen. Alleen die slijptol blijft een probleem.
Dus ik denk dat ik toch moet proberen om mijn nieuwe fiets zoveel mogelijk binnen te zetten en misschien kan ik hem onaantrekkelijker maken door hem in een aantal opvallende lelijke kleuren te schilderen. En is het nu al zo ver dat ik er, naast het ringslot, niet 1 maar 2 recente topsloten – liefst nog van twee verschillende merken – op moet zetten? Ben bang van wel.