Ik krijg geregeld
mails met vragen
over lichamelijke klachten.
Met een goede vraagstelling en meting zijn wij heel goed in staat om dat op te lossen.
Maar toch wilde een klant over de mail graag ons advies.
Ik schreef: “Een diagnose stellen over de mail is net zoiets als je huisarts een mail sturen voor een recept omdat je je niet lekker voelt.”
De klant komt langs.
Ik lees over fietszadels eigenlijk alleen maar over vering.
Ongeveer 35 jaar geleden fietste ik in de vakanties met volledige bepakking (tent, kookspullen enz.) in verschillende landen, max. 90 km. per dag want ik fietste niet voor de kilometers maar om wat nieuws te zien. Met een dames Brooks zadel met vering. Ik had wel een herenfiets omdat die een stijver frame hebben met de horizontale framebuis. De verende zadelpen bestond nog niet, net zomin als de vorkvering (wat had ik die graag op de voorvork gehad!)
Wat ik een heel groot voordeel van mijn leren zadel vond, was het ademende materiaal; ik kwam nooit met een zweetkont van de fiets af, ook niet na veel klimwerk (dan moest ik nog wel eens van het zadel af bovendien, op de trappers staan. Wel droeg ik ook een fietsbroek met echte zeem. 2 mee en elke avond 1 wassen met groene zeep en de volgende morgen bestrooien met talkpoeder en binnenste buiten op mijn voordrager verder laten drogen. Bijna niemand herkende wat daar op de voordrager zat ;). Nu ik er op terug kijk lijken het wel wervakanties… maar ik genoot ervan met mijn fietsmaatje.
Leren zadels zitten vaak na verloop van tijd lekker. Meestal moet je ze 500 km inrijden.
Maar de breedte moet wél kloppen. De Brooks B17 wordt altijd aangeraden, maar soms past de B67 beter. Of een Gilles Berthoud Aspin of een Vars.
Daarom meten wij altijd de afstand tussen de zitbotjes om goed de zadelbreedte te bepalen.