Ik (Eric) heb een stukje geschreven over individueel massatoerisme en de routine tijdens onze tocht.
Afgelopen week heb ik de mooiste afdaling van mijn leven gemaakt (en dat wil zeggen).
Jammer dat het regende, sneeuwde en hagelde waardoor het koud en nat was. En het zicht was beperkt tot 10 meter.
Daarom hebben wij de dag erop een taxi genomen die ons en onze Koga’s weer 2000 meter terug omhoog heeft gebracht.
En toen begonnen we opnieuw aan de afdaling met een strakblauwe lucht.
Oh, en de drone die werkte dit keer weer eens.