Hein Verheyen neemt…………
Hein Verheyen neemt bij een klant de maat.
(tekst Arthur van den Boogaard)
Eric Schuijt was er zelf even niet. Hij zat op de fiets in Patagonië. Maar De Vakantiefietser in de Westerstraat blijft dankzij zijn even enthousiaste collega’s het hele jaar open.
Staand met de fiets tussen de benen tuurt Eric Schuijt richting de einder. Naast hem op de foto staat zijn vriendin Carla. Het beeld siert de cover van het decembernummer van Fiets Actief. “Typisch Eric,” zegt Hein Verheyen, medewerker van De Vakantiefietser, en hij bladert verder in het fietsblad.
Het is vrijdagochtend, de winkel is net open en aan de koffietafel neemt Hein de post van de afgelopen week door. Normaal doet Eric dat. Maar de eigenaar neemt zijn fietsliefde serieus en gaat elk jaar steevast twee maanden op reis, dit jaar naar Patagonië. Intussen zorgen de parttimers dat de winkel op vrijdag en zaterdag open is.
Drie jaar geleden kwam Hein hier werken. Na allerlei functies in de gehandicaptenzorg en een mislukt avontuur met een sauna, wilde hij drie jaar geleden ‘leuke dingen doen’. Sinds zijn jeugd is fietsen zijn passie, dus stuurde zijn vrouw hem naar De Vakantiefietser. Hij kwam vanuit Gouda voor een nieuwe fiets, maar verliet de winkel met een parttime baan.
“Ik kom alleen voor wat kleine dingetjes, hoor.” Vaste klant Willem is vanuit zijn woonplaats IJmuiden komen fietsen. Voordat de 61-jarige begin januari vertrekt voor een reis van zes maanden door Thailand, Laos, Cambodja, Vietnam en China wil hij nog wat technische informatie. Als vanzelfsprekend rijdt hij zijn fiets naar de montageplek achter in de winkel. Als hij gaat zitten, heeft Hein al een kop koffie voor hem neergezet. Een negerzoen slaat hij af ten faveure van zijn meegebrachte boterhammen.
“Die negerzoenen zijn echt iets van Eric,” zegt Lieven de Feijter, de andere medewerker vandaag. Hij werkt pas sinds maart in de winkel. Na vijf jaar reizen over de wereld, de helft van die periode per fiets, woont hij inmiddels weer in Amsterdam. Zijn Chinese vrouw werkt, hij zorgt voor hun kind. In de winkel voelde hij zich direct thuis. Het merendeel van de artikelen kende hij van zijn reizen. Wat wel volstrekt nieuw was, waren de negerzoenen die De Vakantiefietser sinds de allereerste dag zijn klanten aanbiedt. “Eric mag tachtig landen hebben doorgefietst, in Amsterdam krijg je van hem een negerzoen bij de thee. En onze lunch bestaat altijd uit boterhammen met kaas of pindakaas. Waarom iets veranderen als het goed is?”
Monteur Ruud Peters is inmiddels met Willem naar achteren gelopen. Vanwege zijn achtergrond – technische opleiding, geen ervaring met lange fietsva-kanties – wordt Ruud vaak de ‘enige professional’ genoemd, maar zijn officiële titel is ‘hoofd werkplaats’. Dat benadrukt het onderscheid met de twee andere monteurs Gerben en Gaele, die naast hun banen in de IT graag af en toe aan fietsen sleutelen. Maar het is vooral de voorliefde van Eric zijn personeel passende functieomschrijvingen te geven. Zo kreeg Hein al snel ‘hoofd winkelinrichting’ toebedeeld en kan Lieven zich inmiddels voorstellen als ‘hoofd kinderopvang’; een verwijzing naar zijn bestaan als huisman.
Tijdens de gezamenlijke lunch probeert Lieven het succes van de winkel – voortdurend groeiende omzet en steeds grotere naamsbekendheid – te duiden. De jarenlange ervaring van Eric als gepassioneerd vakantiefietser is bepalend. Maar belangrijker was de keuze om een echte speciaalzaak te beginnen en dat consequent vol te houden. Dat betekent: geen andere fietsen verkopen dan de gespecialiseerde. Personeel dat gedegen voorlichting geeft. En het verzorgen van avondcursussen in de winkel over technische en praktische zaken. Dat leidt uiteindelijk vaak tot bijzonder contact met de klanten. Zo hangt één wand helemaal vol met foto’s van tevreden klanten, verstuurd uit alle mogelijke landen; van Polen tot Nieuw-Zeeland, Kenia en Canada.
“Die gaan wel kopen.” Lieven – onderbroken tijdens het eten van zijn boterhammen kaas – heeft zojuist meneer en mevrouw De Koning de Amsterdamse straten ingestuurd voor een proefrit. Het stel is speciaal uit Deventer gekomen voor een fiets voor haar. Ze hadden zich gedegen voorbereid; volgens Lieven geldt dat voor veel klanten van De Vakantiefietser. Globaal onderscheidt hij drie soorten: de toerist (‘lekker in de buitenlucht’); de sporter (‘fietsen is presteren’) en de wereldfietser (‘contact leggen met de lokale bevolking’). Dat veel klanten vandaag van middelbare leeftijd zijn, wijt Lieven aan de dag. “Typisch vrijdagpubliek.”
Het wordt druk in de winkel. Een man voor wat landenboeken, een meisje die iets zoekt voor haar vader en twee hippe jongens op zoek naar een regenjack. Voor het gemak hebben ze hun fietsen binnengezet. De fietsbouw wijst op een bepaald beroep: koerier. “Klopt, alleen zijn we dat niet,” zegt één van de jongens. “Het gaat ons alleen om de lifestyle.” Even later verlaten ze tevreden de winkel; de één met een regenjack, de ander heeft een lange fietsbroek besteld.
De familie De Koning is inmiddels terug van hun proefrit. Het beviel ze goed, maar ze zouden ook graag de twee andere modellen willen testen. Lieven helpt hen weer de straat op en geeft ze de tip om slecht wegdek te zoeken.
‘Hoe voelt dit?” Hein helpt een jonge Amsterdammer op de pasfiets. Voor het comfort is de juiste afstelling van stuur en zadel noodzakelijk. Vandaar dat alle klanten voor een fiets uiteindelijk allemaal op de pasfiets belanden. De jongen was de afgelopen weken vaker in de winkel om zich te laten voorlichten. Vandaag bestelt hij de fiets voor zijn reis naar Bali. Nadat het passen een comfortabele houding heeft opgeleverd, moeten nog verschillende formulieren worden ingevuld. Het duurt enige tijd voordat keuzes betreffende kleur, naaf, zadel, trappers en stuur zijn gemaakt. Maar uiteindelijk kunnen alle wensen in de computer worden ingevoerd. Lieven helpt Hein met invullen. Ze verwachten de fiets over enkele weken binnen te krijgen. De jongen krijgt alvast een ‘Vriend-van-Erickaart’; een half jaar lang tien procent korting op allerlei artikelen. “We bellen je zodra we de fiets binnen hebben.”
Ook de familie De Koning gaat kopen. Zij heeft gekozen voor de duurste fiets, meer dan drieduizend euro. Alle onderdelen – speciale trappers, zadel, tasophangers – zijn op voorraad. Lieven kan de fiets afmonteren, zodat ze hem direct kan meenemen. Haar man begrijpt haar keuze, al zou hij zelf juist niet voor comfort kiezen. “Fietsen is voor mij ook afzien, een beetje masochisme.” Zij is vooral blij dat ‘de kogel door de kerk is’ en ze de fiets direct kan meenemen. De vijf uur bij De Vakantiefietser zijn goed besteed geweest.
Vlak voor sluitingstijd komt Karin van der Lee de winkel binnen. Sinds ze enkele jaren geleden in China een fiets kocht, waarmee ze terugreed naar Nederland, is ze verslaafd vakantiefietser. Net als Hein werkt ze al drie jaar in de winkel. Reden voor Eric haar de titel adjunct-directeur te geven. Eigenlijk kwam ze langs om Lieven te vragen of ze zijn kinderzitje kan lenen. Maar nu ze er toch is, helpt ze met het afmonteren van de fiets van mevrouw De Koning.
Verder heeft ze groot nieuws. Als onlangs afgestudeerd milieuwetenschapper is ze aangenomen bij het milieucentrum Amsterdam. Gelukkig is het voor drie dagen in de week, zodat ze bij De Vakantiefietser kan blijven werken. “Ik moet het nog met Eric overleggen, maar voorlopig wil ik niet weg.”
Meer info: www.vakantiefietser.nl
Klanten sturen foto’s vanuit de hele wereld.
Medewerkers Ruud Peters en Lieven de Feijter tijdens de lunch; altijd boterhammen met kaas of pindakaas.
Hij onderscheidt drie klanten: de toerist, de sporter en de wereldfietser
Copyright: Het Parool